Het huwelijk

Op vrijdagmiddag wordt de hele ceremonie door alle deelnemers meerdere keren geoefend. Dat is ook een goede gelegenheid om nader kennis met elkaar te maken. Ze komen dan ook uit Canada (maar wel 1600 km. ver), uit Amerika, uit Ierland, uit Holland en natuurlijk niet te vergeten uit Friesland!!

Alles wordt doorgenomen, inclusief de muziek op piano en orgel. Een goede vriendin van Erin is operazangeres en zij zingt dan ook een stuk. Het opkomen en weggaan uit de kerk moet meerdere keren over, want de voorganger vindt dat het geen race hoeft te lijken.

Hierna wordt iedereen, ongeveer 40 personen, door de ouders van Ben uitgenodigd om beneden in het atrium een hapje mee te komen eten. Een heerlijke maaltijd is klaargemaakt met twee soorten vlees, aardappelpuree en gebakken aardappels, twee soorten groenten, thee, koffie en vruchtensap met appeltaart na. Ik vermeld dat alles om te laten zien wat de verschillen met Nederland zijn. Want dit is pas de repetitie....

Op de grote dag gaan we in vol ornaat naar de kerk, want in de dienst is ook tegelijk het huwelijk voor de burgerlijke stand geregeld, want Ben had vooraf een " formuliertje" ingevuld. Dat schijnt hier echt niet veel te betekenen te hebben. De kerk is midden in London, een groter stad met 389.000 inwoners, is 120 jaar oud en pas aangevuld met het atrium, dat om de kerk is heen gebouwd.

Er zijn ongeveer 130 aanwezigen, waarvan 108 later deelnemen aan het diner en de bruiloft in een oude " Manor ", wat een oude omgebouwde enorme molen blijkt te zijn. Hier zijn we samen met Joukje, Koos' zuster van 89, haar zoon Gerben ( nu Gordon ), zijn vrouw Ann en vier dochters met aanhang. Geen van allen hadden elkaar ooit gezien. Verder ook Jackie, zuster van Gordon, en Piet, waar we later deze week mee naar Florida gaan. En ook Ingrid, Joukjes jongste dochter, die gehandicapt is. Het is een drukke en gezellige avond. Ik zal de familiaire verhalen maar voor de familie thuis bewaren, want er werden een hoop leuke verhalen uitgewisseld.

Ik zal nu niet opsommen wat er geserveerd werd, want dan zitten jullie nog een half uur te likkebaarden. Al met al een bruiloft, zoals we alleen in  Italiaanse films voorgeschoteld krijgen.

Helaas was zowel in de kerk als in de. Manor het licht zeer slecht om te filmen en te fotograferen, dus moeten we het tot de originele foto' s komen, doen met wat schamele privé opnamen.